Πάλμερ, Έντουαρντ

(Palmer, 1840 – 1882). Άγγλος αρχαιολόγος και ανατολιστής. Διετέλεσε καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Καντέρμπουρι, από το οποίο εστάλει πολλές φορές στην Ιερουσαλήμ για αρχαιολογικές μελέτες. Γνώστης πολλών γλωσσών και ιδιαίτερα της αραβικής, εργάστηκε αργότερα ως κατάσκοπος της Μεγάλης Βρετανίας με το ψευδώνυμο Αμπνταλάχ εφέντης, με πεδίο δράσης την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο. Στην τελευταία όμως αυτή χώρα σκοτώθηκε από τους Μπεντουβίνους. Τα σπουδαιότερα έργα του τιτλοφορούνται: Ο ανατολικός μυστικισμός και η θεοσοφία της Περσίας (1867), Η έρημος της Εξόδου (1871), Ιστορία του εβραϊκού έθνους (1874-84), Στοιχειώδες περσικό λεξικό (1876-77), Ποιητικά έργα του Μπιχά ελ Ντιν Ζουχέιρ (1876-77), Στοιχειώδης γραμματική της ινδουστανικής, περσικής και αραβικής γλώσσας (1885), Tα Ιεροσόλυμα και η Σκυθόπολη (1871-88). Μετέφρασε επίσης το Κοράνι στην αγγλική.